Γράφει ο Ηλίας Ιωακείμογλου

Τα σημάδια είναι πλέον αδιαμφισβήτητα· στην Ελλάδα διανύουμε το στάδιο της συγχώνευσης της αστικής τάξης με τον φασισμό σε μια εξαιρετικά ισχυρή συμμαχία. Βρισκόμαστε πολύ κοντά στο σημείο μη-επιστροφής, στο σημείο συνάντησης πέρα από το οποίο δεν υπάρχει επιστροφή, όπου ανοίγεται μπροστά μας η εποχή των τεράτων· των τεράτων που πλήθυναν στα συλλαλητήρια για τη Μακεδονία και στις παρελάσεις των εθνικών εορτών, που εποίκισαν τις λαϊκές γειτονιές και τη νεολαία των προαστίων της αστικής τάξης, εγκαταστάθηκαν στον νομιμοποιημένο καθημερινό ρατσισμό των «απλών ανθρώπων», ευνοήθηκαν από τις αποφάσεις των δικαστηρίων, τράφηκαν από την άνοδο του θρησκευτικού σκοταδισμού και τις πολεμοχαρείς ιαχές του σοβινισμού, συναντήθηκαν με τον νεοφιλελεύθερο-ακροδεξιό αναθεωρητισμό της ελληνικής ιστορίας, κατέκτησαν τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων όπου η ευτέλεια του χρυσαυγίτη συντίθεται με τη νεοφιλελεύθερη εξαδέλφη της, επέβαλαν ως κυρίαρχα ζητήματα της ελληνικής κοινωνίας τα σκάνδαλα και τις καταχρήσεις, την αποθέωση της ασημαντότητας, την αποχαύνωση των τηλεοπτικών παιχνιδιών κοινωνικού δαρβινισμού και τις χουντικής αισθητικής εκπομπές τηλεοπτικής διασκέδασης· και όλα αυτά τελικά μπήκαν κάτω από την ομπρέλα της αστικής τάξης και της ΝΔ.

Η σύγκλιση του νεοφιλελευθερισμού με τον ναζισμό και τα παρακλάδια του έχει οδηγήσει σε ιστορική συνάντηση που τώρα «δένει» σε συμμαχία· αυτό εξηγεί τις κινήσεις της κυβέρνησης που έχουν μικρή ή μηδαμινή πρακτική πλην όμως μεγάλη ιδεολογική σημασία, όπως η κατάργηση του ασύλου και η εκκένωση των καταλήψεων των Εξαρχείων. Αυτές οι κινήσεις ανήκουν στο τελετουργικό της συνεύρεσης της αστικής τάξης και της ΝΔ με τους φασίστες σε έναν ισχυρό συνασπισμό για την πλήρη υποταγή των υποτελών κοινωνικών τάξεων, του λαού της Αριστεράς, των αναρχικών και κάθε αντικαπιταλιστικής δύναμης.

Στη διαδικασία αυτή, της συγχώνευσης όλων των δυνάμεων της Δεξιάς στο Μαύρο Μέτωπο, σε ενιαίο κοινωνικό και πολιτικό σχηματισμό, ο νεοφιλελευθερισμός ηγεμονεύει επί του φασισμού υιοθετώντας αυτός ο ίδιος τις ακροδεξιές θέσεις των ναζί σε όλα τα ζητήματα πλην της οικονομίας· θυσιάζει ως Ιφιγένεια κάτι από την ιδεολογική παράδοσή του, τον πολιτικό φιλελευθερισμό, που ευνοεί την προστασία των ατομικών ελευθεριών, την ισότητα των δικαιωμάτων και την ανοχή των αντίθετων απόψεων, την αποδέσμευση από τον αυταρχισμό, τον ακραίο εθνικισμό και τον ρατσισμό. Σχηματίζεται έτσι το Μαύρο Μέτωπο του υπαρκτού νεοφιλελευθερισμού, ενός τροποποιημένου ως προς τις θεωρητικές του αρχές νεοφιλελευθερισμού, ώστε να επιτύχει την ανασυγκρότηση της μεγάλης, ενιαίας, παράταξης της Δεξιάς κατά το πρότυπο της ΕΡΕ και της ΝΔ όπως ήταν πριν αυτονομηθούν οι φασίστες σε δικούς τους πολιτικούς σχηματισμούς. Η εκλογική ήττα της Χρυσής Αυγής δεν επήλθε από τις δυνάμεις της Αριστεράς αλλά επειδή η ΝΔ, ως αυθεντικός πολιτικός εκπρόσωπος της αστικής τάξης, δημιούργησε το ιδεολογικό μόρφωμα του «υπαρκτού νεοφιλελευθερισμού».

Αυτή η σύνθεση του νεοφιλελεύθερου με το ακροδεξιό πολιτικό πρόγραμμα συνενώνει στο Μαύρο Μέτωπο, στη νέα ταξική συμμαχία, το τραπεζικό κεφάλαιο, τους κεφαλαιοκράτες της βιομηχανίας και των υπηρεσιών, τους επαγγελματίες της αστικής ιδεολογίας, οικονομολόγους, κληρικούς, καθεστωτικούς δημοσιογράφους, διαφημιστές και άλλους προπαγανδιστές, αλλά και μια μερίδα ανέργων, εξαθλιωμένων συνταξιούχων και ηλικιωμένων μικρο-ιδιοκτητών, στελέχη των μεγάλων ιδιωτικών επιχειρήσεων, θρησκόληπτους και μπράβους, καθεστωτικούς λογοτέχνες, υψηλόβαθμα στελέχη του δημόσιου τομέα, νοικοκυραίους, επαγγελματίες της νύχτας, του σκοινιού και του παλουκιού, και τους παρόμοιους. Η νέα συντηρητική ταξική συμμαχία, το Μαύρο Μέτωπο, βασίζεται στο μίσος για τον μετανάστη, στον εθνικισμό και την επιστροφή στις παραδοσιακές αξίες της αστυνομίας, του στρατού, της πατρίδας, της θρησκείας και της οικογένειας, της μηδενικής ανοχής και της συντριβής των πιο αδύναμων, της συντριβής των αριστερών και των αναρχικών, αλλά βασίζεται επίσης στην ιδέα ότι την οικονομία μπορεί και πρέπει να τη ρυθμίζει η Αγορά, αφού όμως πρώτα η πολιτική εξουσία θέσει με τον πιο ωμό και βίαιο τρόπο το πλαίσιο και τους όρους της λειτουργίας της.

Αγορά, Πατρίς, Θρησκεία και Αστυνομία είναι οι θεσμοί της νέας ταξικής συμμαχίας, Κέρδος, Ησυχία, Τάξη και Ασφάλεια οι αξίες της. Παρέχει μεγάλα προνόμια στην αστική τάξη, υπόσχεται μικρά πλην όμως υπολογίσιμα προνόμια στη λαϊκή συντηρητική βάση της Δεξιάς, ασφάλεια (υπαρκτή ή φαντασιακή), αξιοπρεπή διαβίωση στους νοικοκυραίους της μικροαστικής τάξης και ανθρωποθυσίες μεταναστών, αναρχικών και αριστερών στο τηλεοπτικό Κολοσσαίο για τον Λαό της Δεξιάς.

Δεν υπάρχει πλέον ο χρόνος να αποτρέψουμε τη μοιραία συνάντηση των νεοφιλελεύθερων με τους ναζήδες. Τώρα, η συγκυρία έχει αλλάξει: θα πρέπει να σκεφτόμαστε πλέον πώς θα επανιδρύσουμε τους σχηματισμούς μάχης που χρειαζόμαστε.