Σημείωμα της Σύνταξης της «Κόκκινης«

«Αδύνατη η συγκρότηση επαναστατικού προλεταριακού κόμματος στην Ελλάδα χωρίς την πάλη κατά του εθνικισμού γενικά και ειδικότερα στο μακεδονικό». Αυτή η φράση του Παντελή Πουλιόπουλου αποτελεί τον βασικό άξονα της σκέψης του, πάνω στο μακεδονικό ζήτημα.

Για να συγκροτηθεί η επαναστατική εργατική πρωτοπορία στην Ελλάδα θα πρέπει να ανοίξει ασυμφιλίωτα μέτωπα με τις κυριότερες, έστω, πτυχές της κυρίαρχης ιδεολογίας. Το μακεδονικό ζήτημα ανήκει στον πιο βαθύ πυρήνα των ιδεολογημάτων της αστικής τάξης στην Ελλάδα. Και τα εγκλήματα του ελληνικού κράτους απέναντι στην εθνική μακεδονική μειονότητα είναι κυριολεκτικά ο κρυμμένος σκελετός στη ντουλάπα της ιστορίας του ελληνικού αστισμού.

Ακόμη και σήμερα, που έχουν μόλις συμπληρωθεί 70 χρόνια από το τέλος του εμφυλίου πολέμου, το ελληνικό κράτος κωφεύει στις εκκλήσεις για επιστροφή των «μη Ελλήνων το γένος» – δηλαδή των εθνικά Μακεδόνων – πολιτικών προσφύγων και των απογόνων τους.

Πράγματι, οι ελάχιστοι υπέργηροι αντάρτες που έχουν επιβιώσει ως τώρα στην εξορία, μαζί με τους απογόνους τους, αποτελούν σοβαρή και διαρκή απειλή για το ελληνικό κράτος. Επειδή η παρουσία τους είναι η ζωντανή απόδειξη πως η τόσο καταπιεσμένη εθνική μακεδονική μειονότητα δεν λύγισε, δεν αφομοιώθηκε, δεν λησμόνησε την ιστορία της και τις πολιτιστικές της παραδόσεις. Και παραμένει ζωντανός μάρτυρας της εκδικητικής πολιτικής των Ελλήνων αστών και του κράτους τους.  

Γι’ αυτό όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις αποκηρύσσουν μετά βδελυγμίας την προφανή αλήθεια για την ύπαρξη μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα. Γι’ αυτό και οι συνεχείς πολιτικοί εκβιασμοί σε βάρος του μικρού μακεδονικού κράτους στα βόρεια σύνορα, εκβιασμοί που κατέληξαν πρόσφατα στην ιμπεριαλιστική συνθήκη των Πρεσπών που αναβαθμίζουν το ελληνικό κράτος σε «Νονό» των Βαλκανίων και τοποτηρητή-χωροδεσπότη των ιμπεριαλιστών στην ευρύτερη περιοχή.

Ο Παντελής Πουλιόπουλος έγραψε το κείμενο «Το Μακεδονικό Ζήτημα και οι Κομμουνιστές» ενώ βρισκόταν φυλακισμένος στην Ακροναυπλία από τη δικτατορία του Μεταξά.

Οι τροτσκιστές επαναστάτες που ακολουθούσαν ως ηγέτη τον Πουλιόπουλο εκείνη την περίοδο, μέσα και έξω από τις φυλακές της δικτατορίας, ήταν μόλις λίγο περισσότεροι από τα δάχτυλα των δύο χεριών. Αν ο Πουλιόπουλος έμοιαζε με τους επικεφαλής της σημερινής Αριστεράς της «περιορισμένης ευθύνης» και των ανύπαρκτων προοπτικών, θα περιοριζόταν να γράφει πάνω σε ζητήματα περισσότερο ανώδυνα, που να μην τον φέρνουν, αυτόν και την ομάδα του, σε ακόμη μεγαλύτερη απομόνωση μέσα στον κόσμο και το κίνημα.  

Οι «7 Θέσεις για το Μακεδονικό

1. Όποιος αρνείται την ύπαρξη, αλύτου ώς τώρα, ενός εθνικού μακεδονικού ζητήματος στην ελληνική, βουλγαρική, σερβική Μακεδονία είναι δίχως άλλο λακές της μπουρζουαζίας.

2. Όποιος αρνείται το ιστορικό απελευθερωτικό κίνημα των Μακεδόνων, αυτός ή είναι αμαθής και τότε πρέπει να μάθει την ιστορία του κινήματος αυτού και των εθνικών του ηρώων ή είναι πάλι λακές μιας από τις τρεις καταπιέζουσες μπουρζουαζίες.

3. Το κίνημα αυτό έχει πνιγεί ώς τώρα στο αίμα και στην προδοσία ή έχει πάθει μια καταστρεφτική για τα συμφέροντα των Μακεδόνων εργατών και χωρικών εκμετάλλευση από τη (βουλγαρική ιδίως) βαλκανική μπουρζουαζία.

4. Το κίνημα αυτό μπορεί να ξαναβρεί μια νέα ανάπτυξη κάτω από ευνοϊκές νέες ιστορικές συνθήκες -κοινωνικές, οικονομικές (εκμετάλλευση άγρια των εργαζομένων μακεδονικών μαζών από τις καταχτητικές εθνικές μπουρζουαζίες, ζητήματα αγροτικής ιδιοκτησίας κλπ.), πολιτικές (εσωτερικές κρίσεις στα βαλκανικά κράτη, πόλεμος) και πολιτιστικές συνθήκες.

5. Όποιος αρνείται αυτή τη δυνατότητα είναι τυφλός ή εθελοτυφλεί, αν δεν είναι λακές των εθνικιστών εξανδραποδιστών του πολυπαθούς μακεδονικού λαού.

6. Οι κομμουνιστές δεν αναλαμβάνουν να «δημιουργήσουν» εθνικά κινήματα εκεί όπου τέτοια δεν υπάρχουν, έργο χιμαιρικό. Υποστηρίζουν τέτοια κινήματα όπου εκδηλώνονται.

7. Οι κομμουνιστές μπροστά σ’ένα νικημένο ή προδομένο εθνικο-απελευθερωτικό κίνημα ή μπροστά σε εξεθνιστικές, εξανδραποδιστικές ενέργειες της εθνικής τους μπουρζουαζίας δεν κλείνουν τα μάτια και δεν γίνονται λάτρεις του «τετελεσμένου γεγονότος». Δεν θ’ αρνηθούνε την πραγματικότητα της εθνικής καταπίεσης μιας εθνότητας και τον πόθο της (που υπάρχει στην καρδιά και στο μυαλό κάθε Μακεδόνα εργαζομένου) ν’αποτινάξει μια μέρα τον εθνικό ζυγό. Οι κομμουνιστές κάνουν δικούς τους τους απελευθερωτικούς αυτούς πόθους του μακεδονικού λαού και διακηρύττουν δυνατά από τώρα το δικαίωμά του να αυτοδιατεθεί μέχρι και του κρατικού αποχωρισμού του, αν τέτοια είναι η θέλησή του. Υπερασπίζουν κάθε μέρα κάθε άμεση εθνική του διεκδίκηση, οικονομική, πολιτική, πολιτιστική, και έτσι ετοιμάζουν από τώρα την αυριανή επαναστατική συμμαχία του κοινωνικού επαναστατικού κινήματος του προλεταριάτου με το εθνικό επαναστατικό κίνημα των Μακεδόνων κατά του κοινού εχθρού της βαλκανικής μπουρζουαζίας.

Παντελής Πουλιόπουλος

Ακροναυπλία, Μάης 1940

*Μπορείτε να διαβάσετε το κείμενο στα μακεδονικά εδώ.

*Μπορείτε να διαβάσετε το κείμενο στα αγγλικά εδώ.