Η σελίδα των στίχων του 3ου φύλλου της εφημερίδας «η Κόκκινη» που κυκλοφορεί, φιλοξενεί δύο ποιήματα του συντρόφου Γιώργου Κολλιά.

Ο φιλαράκος

Καλέ μου φιλαράκο

Κοιτάς στα μάτια την ελπίδα

και στάζεις μέσα της χολή

Ένας σπουργίτης

τρέμει στο μπαλκόνι

γυροφέρνει της φάκας

το τυρί

Στο φανάρι ο τρομαγμένος

ρουφάει τη σκόνη

από το βλέμμα σου

Η απόγνωση

ψάχνει να βρει τη φλέβα της

Κόκκινα γοβάκια

σουλατσάρουν πέρα δώθε

ψαρεύοντας περαστικούς

Ο δίχως χαρτιά, περικυκλωμένος

με την πλάτη στον τοίχο

Ξεροσταλιάζεις στα γκισέ

έτοιμος να ξεσπάσεις

σε άψυχους ναυαγούς

Σκούριασαν πάνω σου

οι αλυσίδες, 

ψάχνεις να βρεις γυαλιστικό

Μια χαρά σε βρίσκω

καλέ μου φιλαράκο.

Χαλάσματα

Χάρτινοι πύργοι

σε κινούμενη άμμο.

Χωριστές διαδρομές

μες στα χαλάσματα.

Μονοπάτια άγνωστα,

αχαρτογράφητα νερά.

Φοβάσαι.

Κοίτα απέναντι

μάς σημαδεύουν.

Πίσω μας,

πυκνώνουν οι γραμμές.

Μη φοβάσαι.

Η σιωπή λυγάει

μπρος στον χείμαρρο

που τραγουδάει.

Κατηφορίζει

προς το βουερό ποτάμι

του μέλλοντος. Μη φοβάσαι.

*Το ποίημα “Χαλάσματα” είναι από την πρόσφατη ποιητική συλλογή του Γιώργου Κολλιά “Σύναξη Ονείρων”, εκδ. Άπαρσις, Αθήνα 2019.