
«Αν είσαι κουρασμένος, προχώρα. Αν είσαι πεινασμένος, προχώρα. Αν είσαι φοβισμένος, προχώρα. Αν θες να γευθείς την ελευθερία, προχώρα. Αν ακούς τα σκυλιά, προχώρα. Αν δεις τις δάδες στο δάσος, προχώρα.
Αν ακους φωνες πισω απο σένα, προχώρα.
Μη σταματήσεις ποτέ. προχώρα»
– Χάριετ Τάμπμαν: «Αν φοβάσαι, προχώρα»
«If you hear the dogs, keep going. If you see the torches in the woods, keep going. If there’s shouting after you, keep going. Don’t ever stop. Keep going. If you want a taste of freedom, keep going.»
– Harriet Tubman
Η Χάρριετ Τάμπμαν ήταν μια από τις κορυφαίες ηρωίδες της εργατικής τάξης και του αγώνα για τη χειραφέτηση των καταπιεσμένων.
Σκλάβα σε φυτεία του Νότου που το έσκασε στον Βορρά, στις ΗΠΑ, σημαδεμένη παντοτινά από χτύπημα επιστάτη στο κεφάλι της, όταν ήταν μικρό κορίτσι, που της άφησε μόνιμα προβλήματα διαλείψεων σε όλη της τη ζωή, και χωρίς σύντροφο, μια και εγκατέλειψε τον άντρα της που φοβήθηκε να δραπετεύσει από τον Νότο και επιχείρησε να την εμποδίσει,
νέγρα, σε μια χώρα που περιφρονούσε όσους και όσες δεν ανήκαν στη λευκή φυλή,
γυναίκα, σε μια κοινωνία που θεωρούσε τις γυναίκες κατώτερες από τους άντρες και εξαρτημένες απ’ αυτούς,
εντελώς αναλφάβητη, σε έναν κόσμο όπου προοπτικές είχαν μόνο οι σπουδαγμένοι,
πάμφτωχη, σε μια πατρίδα που το μέτρο των πάντων ήταν το χρήμα,
η Χάρριετ Τάμπμαν, είχε όλους τους συσχετισμούς εναντίον της.
Όμως, αυτή η γυναίκα, που δεν είχε κανένα στήριγμα,έκανε υπόθεση της ζωής της την πάλη για την ελευθερία.
Κάθε χρόνο, δούλευε έξι με εφτά μήνες καθαρίζοντας σκάλες και τρίβοντας πατώματα στο Βορρά, μαζεύοντας δεκάρα-δεκάρα τα χρήματα που χρειαζόταν για να περάσει την υπόλοιπη χρονιά παράνομη στον Νότο, οδηγώντας δραπέτες σκλάβους στην ελευθερία.
Είχε οργανώσει ένα δίκτυο μαύρων και λευκών αγωνιστών και αγωνιστριών που συμμετείχαν ενεργά ή εξασφάλιζαν σπίτια-καταφύγια ή βοηθούσαν οικονομικά για να λειτουργήσει το παράνομο αυτό δίκτυο, το γνωστό στην Ιστορία ως «Υπόγειο σιδηρόδρομο».
Η Χάριετ Τάμπμαν, «ο στρατηγός Τάμπμαν» όπως την αποκαλούσε με ενθουσιασμό ο Τζων Μπράουν, η τραγική φιγούρα του αγώνα για την κατάργηση της δουλείας, έκανε το επικίνδυνο ταξίδι στο Νότο 19 φορές,
οδηγώντας η ίδια προσωπικά στην ελευθερία πάνω από 300 μαύρους δραπέτες.

*Σχόλιο: Χάρης Παπαδόπουλος