ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΤΗΣ «ΚΟΚΚΙΝΗΣ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΒΑΣΗ ΤΩΝ ΜΑΤ ΣΕ ΛΕΣΒΟ ΚΑΙ ΧΙΟ

Η απόβαση των ΜΑΤ σε Λέσβο και Χίο έγινε με μέθοδο που παραπέμπει σε εισβολή ξένου στρατού. Αυτή τη στιγμή, η γενική απεργία που κηρύχτηκε στα νησιά του Βόρειου Αιγαίου για σήμερα, Τετάρτη 26 Φλεβάρη, είναι η ελάχιστη δυνατή απάντηση στη βαρβαρότητα των δυνάμεων καταστολής απέναντι στους κατοίκους των νησιών.

Και είναι ξεκάθαρο πως οι οργανώσεις της Αριστεράς και τα κινήματα οφείλουν να συμπαρασταθούν ενεργά στον ξεσηκωμό των νησιωτών, που δέχεται την άγρια καταστολή του κράτους. Αυτό είναι εντελώς απαραίτητο για να προχωρήσει ένα βήμα η ενοποίηση των αγώνων ενάντια στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Αλλά, πάνω από όλα, είναι απόλυτα αναγκαίο για να καταφέρει η Αριστερά να προσανατολίσει τους κατοίκους σε αλληλεγγύη με τα υπόλοιπα θύματα της κυβέρνησης και να απομονώσει τους φασίστες, που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την οργή των νησιωτών για να χύσουν ρατσιστικό δηλητήριο ενάντια στους/τις μετανάστ(ρι)ες

Καμιά μάχη απέναντι στα ΜΑΤ και την κυβέρνηση της Δεξιάς δεν μπορεί να έχει σε ένα βάθος χρόνου ελπίδες αν δεν ενοποιήσει εναντίον της όλες τις διαμαρτυρίες από τα κάτω και όλα τα κινήματα καταπιεσμένων. Και, πάνω από όλα, το πιο αδύναμο και χτυπημένο κομμάτι, τους/τις εγκλωβισμένους μετανάστ(ρι)ες στα καμπς. Μόνο η μαζική συμμετοχή των μεταναστριών στις διαδηλώσεις και τις οδομαχίες με τα ΜΑΤ θα εξασφαλίσει και το οριστικό πέταγμα στην άκρη των ακροδεξιών στοιχείων, αλλά και την ενότητα για τη νίκη απέναντι στους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους και της κυβέρνησης της Δεξιάς.

Πώς φτάσαμε στην απόβαση των ΜΑΤ σε Λέσβο-Χίο

Η κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή ανάληψης των καθηκόντων της επιχείρησε να δημιουργήσει έναν αποδιοπομπαίο τράγο για να φορτώσει σε αυτόν όλες τις αμαρτίες της πολιτικής της: τους/τις μετανάστριες και τους πρόσφυγες. Με τη συνεργασία των ΜΜΕ η κυβέρνηση επιχείρησε να πείσει πως οι εγκλωβισμένοι της Μόριας και των υπολοίπων στρατοπέδων συγκέντρωσης είναι ένα δυσβάστακτο πρόβλημα, που πρέπει με κάποιον τρόπο το ελληνικό κράτος να το ‘διαχειριστεί’.

Όμως η κόλαση της Μόριας και των άλλων κάμπς δεν είναι αποτέλεσμα της έλλειψης κονδυλίων και πόρων. Είναι συνειδητή κυβερνητική επιλογή, πρώτα της προηγούμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και της κατοπινής της Νέας Δημοκρατίας. Στόχος: Να εξαθλιωθούν ακόμη περισσότερο οι φυγάδες των πολέμων και της φτώχειας που έχουν καταφύγει εδώ. Έτσι ώστε η Ελλάδα να πάψει να θεωρείται ελκτικό πέρασμα για τους κολασμένους από τις χώρες της φρίκης και του πολέμου.

Όμως, η κακομεταχείριση των μεταναστριών εκπληρώνει ένα ακόμη πιο φιλόδοξο σχέδιο της κυβέρνησης Μητσοτάκη: Να μεταμορφώσει τους/τις μετανάστ(ρι)ες σε μπαμπούλα για τους «φιλήσυχους νοικοκυραίους».

Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση επιχείρησε να μπετονάρει τον κόσμο της Δεξιάς, αλλά και όσο μπορεί πλατύτερα κοινωνικά στρώματα, με το δηλητήριο της μισανθρωπιάς και του ρατσισμού. Ο Μητσοτάκης είχε βάλει πλώρη για να αποκαταστήσει την ενότητα της «δεξιάς πολυκατοικίας» ξανά κάτω από την ηγεμονία της ΝΔ και με νέο συνδετικό υλικό την αντιμεταναστευτική μισαλλοδοξία.

Αυτό το σχέδιο δείχνει τούτη τη στιγμή να ναυαγεί στο Βόρειο Αιγαίο. Όμως το ζήτημα είναι να βγει από αυτή την κρίση νικήτρια η Αριστερά και ο κόσμος των κινημάτων. Και όχι οι φασίστες, που μέσα στο κλίμα του ρατσιστικού παραλογισμού κολυμπούν σαν ψάρι στο νερό.

Η γενικότερη εικόνα

Ανεξάρτητα από την επιτυχία ή όχι του ξεσηκωμού στα νησιά κατά των ΜΑΤ, ένα γεγονός παραμένει: Και στην Ελλάδα και σε ολόκληρο τον κόσμο, το πρόγραμμα των νεοφιλελεύθερων επιθέσεων στους εργαζόμενους και της μετακύλισης των ευθυνών στους/στις μετανάστ(ρι)ες δεν είναι καθόλου εύκολο να περάσει. Παντού στον πλανήτη ξεσπούν εξεγέρσεις και πολύ μαζικές κινητοποιήσεις ενάντια στον νεοφιλελευθερισμό και την φτωχοποίηση. Από τη Χιλή μέχρι την μητροπολιτική Γαλλία και από το Χονγκ-Κονγκ έως και τον Λίβανο, ο εργατικός κόσμος και η νεολαία δείχνουν πως έχουν βαρεθεί να μένουν εσαεί στη θέση του ηττημένου της Ιστορίας.

Ο μόνος τρόπος για να γλυτώσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη από το τσουνάμι των μαζικών κινητοποιήσεων που διατρέχουν όλον τον πλανήτη, είναι να μουδιάσει έγκαιρα τους καταπιεσμένους και την εργατική τάξη με το δηλητήριο του ρατσισμού. Να στρέψει τους φτωχούς ανθρώπους και τους εργαζόμενους με συγχυσμένη συνείδηση ενάντια στους πιο κάτω, τους πρόσφυγες και τους/τις μετανάστ(ρι)ες.

Γι’ αυτό και το ζήτημα της αλληλεγγύης με τους/τις μετανάστ(ρι)ες δεν είναι από τα πολλά θέματα της πολιτικής ατζέντας. Είναι κορυφαία μάχη για τις δυνάμεις της Αριστεράς που αξίζουν το όνομά τους.

Και τώρα;

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη με τη μαζική αποστολή των ΜΑΤ στα νησιά στρέφει το κλίμα εναντίον της. Μετατρέπει όλη τη δυσανεξία απέναντι στα καμπς και τους πρόσφυγες, που είχε καλλιεργήσει ανάμεσα στον κόσμο των νησιών, σε αντικυβερνητική οργή. Ήδη υπάρχουν μερικά θετικά δείγματα γραφής στις αντικυβερνητικές διαμαρτυρίες ειδικά στο Μανταμάδο, όπου φαίνεται πως -για την ώρα- οι φασίστες είναι απομονωμένοι. Και τον τόνο τον δίνουν οι διαμαρτυρίες ενάντια στις κλειστές δομές που φυλακίζουν «ελεύθερους ανθρώπους», όπως αναφέρεται και στο πανό της κατάληψης του ΓΕΛ Μανταμάδου.

Είναι ζήτημα τιμής για κάθε αγωνιστή και αγωνίστρια της Αριστεράς να κυριαρχήσει το σύνθημα της μαθητικής κατάληψης σε όλον τον κόσμο, που δίνει τη μάχη στον δρόμο απέναντι στα ΜΑΤ και την κυβέρνηση. Και ο καλύτερος και γρηγορότερος τρόπος για να συμβεί αυτό είναι να καταφέρουμε να πείσουμε τους/τις μετανάστριες των καμπς να κατέβουν στον δρόμο δίπλα στον κόσμο που διαδηλώνει.

Τώρα είναι καιρός για συσπείρωση και μάχη ενάντια στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Τώρα είναι ευκαιρία να κερδηθεί ο χαμένος χρόνος, να δεθούν οι σχέσεις ανάμεσα στους κολασμένους των καμπς και στα κινήματα και τους πρωτοπόρους ανθρώπους των νησιών.

Να γκρεμιστεί η Μόρια και όλα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης!

Έξω τα ΜΑΤ από τα νησιά!

Κοινή πάλη ντόπιων και μεταναστ(ρι)ών ενάντια στην κυβέρνηση Μητσοτάκη και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ανοιχτά σύνορα και ελεύθερη μετακίνηση ανθρώπων

Κανείς ελεύθερος άνθρωπος στη φυλακή