Όχι πια μπούμερανγκ – Oodgeroo Noonuccal, Ποίηση από τη λογοτεχνική παράδοση των Αβορίγινων

Όχι πια μπούμερανγκ

Όχι πια μπούμερανγκ
όχι πια λόγχες
Τώρα όλοι εκπολιτισμένοι-
διαχωρισμός ανά χρώμα για μπύρες.

Όχι πια πανηγύρια,
χαρούμενοι χοροί και γλέντια.
Τώρα έχουμε σινεμά,
και πληρώνουμε εισιτήρια.

Όχι πια μοίρασμα
της λείας του κυνηγού.
Τώρα δουλεύουμε για το χρήμα,
και καταναλώνοντάς το επιστρέφουμε.

Τώρα κυνηγάμε τα αφεντικά
για μια δεκάρα παραπάνω.
Τώρα οι μόνες περιπλανήσεις μας
γίνονται στο λεωφορείο για τη δουλειά.

Κάποτε γυμνοί,
δεν ξέραμε τι θα πει ντροπή.
Τώρα φοράμε ρούχα
για να κρύψουμε εκείνα τα -πώς τα λένε-.

Όχι πια καλύβες για τους αυτόχθονες,
τώρα μπανγκαλόου,
με εξόφληση σε δόσεις
σε καμιά εικοσαετία και βάλε.

Άσε στην άκρη τα πέτρινα τσεκούρια,
οπλίσου με ατσάλι,
και δούλεψε σαν μαύρος
για του λευκού το τσουκάλι.

Όχι πια ράβδοι για φωτιά
και να μας κοροϊδεύουν οι λευκοί.
Τώρα όλα με ηλεκτρικό,
δεν υπάρχουν καλύτεροι από μας.

Μας τελείωσε το γηγενές Τέρας
Τώρα στη θέση του
έχουμε το λευκό Τέρας,
με τις κόκκινες στολές.

Τώρα αφηρημένη ζωγραφική-
Μα πού το πάνε;
Να πάρει η οργή, στις σπηλιές μας
ζωγραφίζαμε καλύτερα.

Ο μαύρος κυνηγούσε καγκουρό,
ο λευκός κυνηγάει δολάρια,
κι ο λευκός γιατρός φορά άσπρο κολάρο
και ξορκίζει κάθε κακό.

Όχι πια μηνύματα σε ξύλινα ραβδιά,
οι αυτόχθονες, άνδρες και γυναίκες
έχουν τηλεόραση τώρα.
Κυρίως διαφημίσεις.

Άφησε χάμω το κοντάρι,
Άφησε χάμω το ρόπαλο του πολέμου.
Τώρα έχουμε ατομική βόμβα,
να μας αποτελειώσει όλους.

Oodgeroo Noonuccal (1966)

Η Oodgeroo Noonuccal (UUD-gə-roo NOO-nə-kəl) γεννήθηκε ως Kathleen Jean Mary Ruska στις 3 Νοεμβρίου 1920 στο North Stradbroke Island, South-East Queensland και πέθανε στις 16 Σεπτεμβρίου 1993.
Ήταν Αυστραλιανή Αβορίγινας πολιτικός, καλλιτέχνιδα και εκπαιδευτικός.  Ήταν επίσης ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των Αβορίγινων.

Η Oodgeroo έγινε γνωστή από την ποίησή της και είναι η πρώτη  Αυστραλιανή Αβοριγίνας που εξέδωσε βιβλίο ποίησης.

Μετάφραση: Lale Alatlı
Επιμέλεια: Μαντώ Τερζή

*Το ποίημα είναι δημοσιευμένο στη ‘Σελίδα των Στίχων’ στο φύλλο 10 της εφημερίδας «Η Κόκκινη» (Οκτώβρης 2020), που κυκλοφορεί.

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s