“Με νόμισες παλίρροια κι ήμουν κατακλυσμός!”

(Βίκτωρ Ουγκώ)

Ανακοίνωση της ομάδας Sylvia Rivera για ένα κινηματικό Thessaloniki Pride για τη θύελλα αποκαλύψεων σεξουαλικής παρενόχλησης σε αθλήτριες και φοιτήτριες του ΑΠΘ, που πυροδοτήθηκε με τη συνέντευξη της Σοφίας Μπεκατώρου

Και ξαφνικά όλα άρχισαν να βγαίνουν στο φως. Άντρες με θέση και κύρος, ισόβιοι παράγοντες του επαγγελματικού αθλητισμού, καθηγητές πανεπιστημίου και αθλητίατροι, πρόσωπα με άλλα λόγια «υπεράνω πάσης υποψίας», αποκαλύπτονται μικροί και λίγοι: Εκμεταλλεύτηκαν φτηνά και στυγνά το γόητρο και την ισχύ τους για να πετύχουν σεξουαλικά οφέλη από γυναίκες που βρισκόταν σε ευάλωτη θέση.

Ήταν αρκετή μια γενναία δήλωση για να αρχίσει να ξετυλίγεται το κουβάρι. Έφτασε μόνο μια ανοιχτή καταγγελία για να τολμήσουν και άλλες γυναίκες να εκφράσουν ανοιχτά όλη τη φρίκη που ως τώρα βίωναν ως ανείπωτη ντροπή και βία.

Γιατί τώρα; Επειδή αυτή τη στιγμή ένιωσε έτοιμη μια γυναίκα να αντιμετωπίσει όλη την υποκρισία της πατριαρχίας και τα υψωμένα δάχτυλα όσων νιώθουν φρίκη, όταν τα θύματά της αποκτούν δικιά τους φωνή.

Η χυδαία ανακοίνωση της Ομοσπονδίας Ιστιοπλοΐας που έκανε λόγο για «δυσάρεστο περιστατικό» και άφησε ακάλυπτη την αθλήτρια, καθιστά αποκαλυπτικά σαφές γιατί τόσο καιρό η Σοφία δεν προέβαινε σε καταγγελία. Γιατί τόσες και τόσες γυναίκες παραμένουν σιωπηλές και δεν καταγγέλλουν τα τραύματά τους. Γιατί ξέρουν ότι για τις αστυνομικές αρχές, για τους προϊσταμένους τους, για τους ανθρώπους που βρίσκονται σε θέση ισχύος, θα είναι «ένα δυσάρεστο περιστατικό», που θα φροντίσουν να κλείσουν όπως-όπως. Θυμόμαστε δυστυχώς ότι και η Ελένη Τοπαλούδη κατήγγειλε τον βιασμό της. Αγνοήθηκε. Και βρέθηκε βιασμένη για δεύτερη φορά, δολοφονημένη με το κορμί της πεταμένο στα βράχια.

Το γεγονός ότι πέρασαν χρόνια και δεκαετίες από έναν βιασμό ή μια σεξουαλική επίθεση, δεν σημαίνει πως οι πληγές έκλεισαν και η ταπείνωση ξεχάστηκε. Και έχουμε όλους τους λόγους του κόσμου για να είμαστε στο πλευρό της Σοφίας Μπεκατώρου. Έχουμε όλους τους λόγους του κόσμου για να είμαστε στο πλευρό κάθε άλλου θύματος βιασμού και σεξουαλικής παρενόχλησης. Όποτε αυτά νιώσουν έτοιμα να μιλήσουν ανοιχτά για όσα έζησαν και να κατονομάσουν τον κακοποιητή τους.

Με ποιο σκοπό γίνονται οι απανωτές αποκαλύψεις; Για να αλλάξει ο φόβος στρατόπεδο -για να φοβούνται οι θύτες και όχι τα θύματα. Επειδή στον κόσμο θα επικρατήσει τόση δικαιοσύνη όση εμείς, οι καταπιεσμένες/οι σε αυτό το σύστημα, καταφέρουμε να επιβάλλουμε.

Bαρέλι δίχως πάτο. Παράλληλα με το τεράστιο βήμα που γίνεται αυτή τη στιγμή για την αποκάλυψη της έμφυλης βίας, και του τεράστιου κύματος συμπαράστασης προς τη Σοφία Μπεκατώρου που ενθαρρύνει κι άλλες γυναίκες να σπάσουν τη σιωπή τους, δεν μπορούμε να αντέξουμε την υποκρισία κοινοβουλευτικών στελεχών, που βρήκαν ευκαιρία να ξεπλύνουν τον μισογυνισμό τους. Όλοι ξαφνικά κόπττονται για τη Σοφία. Μέσα σε όλους αυτούς και ο Ανδρέας Λοβέρδος, που αφού οργάνωσε τη διαπόμπευση των οροθετικών γυναικών, κάνοντάς τες συντρίμμια και ανθρώπινα κουρέλια, έχει άποψη και για την έμφυλη βία. Φαίνεται για πολλούς, μόνο αν είσαι ολυμπιονίκης δικαιούσαι διαφορετική μεταχείριση από τον εξευτελισμό, την υποτίμηση, το gaslighting και το victim blaming.

Δεν είναι μόνο ο βιασμός έμφυλη βία. Η έμφυλη βία μάς χτυπά καθημερινά σε όλα τα επίπεδα και έρχεται από εκεί που δεν το περιμένουμε, πολλές φορές με το περιτύλιγμα της ‘κανονικότητας’, με τις αντιδράσεις μας να αποσιωπούνται, να υποτιμούνται, ακόμα και να παθολογικοποιούνται. Όσοι, λοιπόν, χρησιμοποιούν τη Σοφία για να ξεπλύνουν τον κρυμμένο ή απροκάλυπτο μισογυνισμό τους, ας μάθουν ότι αυτός δεν ξεπλένεται.

Είναι αρκετές οι αποκαλύψεις στα social media; Όχι, μα είναι η αρχή. Και η συνέχεια που θα τη δικαιώσει μπορεί μόνο να είναι ένα γιγαντιαίο γυναικείο κίνημα στον δρόμο, με τη στήριξη και τη συμπαράσταση όλων των άλλων κινημάτων και συλλογικοτήτων καταπιεσμένων. Ανάλογο και μεγαλύτερο με το γυναικείο κίνημα που ξέσπασε στις ΗΠΑ επί προεδρίας Τραμπ, με το «πράσινο κύμα» στην Αργεντινή, το κίνημα υπέρ των ελεύθερων αμβλώσεων στην Πολωνία και με το Ni una menos σε μια σειρά ισπανόφωνες χώρες. Ένα κίνημα που θα συναντηθεί με το ουράνιο τόξο των lgbtqia+ ανθρώπων, τις/τους αλληλέγγυες σε πρόσφυγες και μετανάστ(ρι)ες, το εργατικό και το κίνημα ενάντια στην αστυνομική καταστολή.

Η αλληλεγγύη όλων των καταπιεσμένων και ο κοινός αγώνας είναι η απάντησή μας.

Χτυπάνε μία – Θα μας βρουν απέναντί τους όλ* μας

ομάδα Sylvia Rivera για ένα κινηματικό Thessaloniki Pride

Θεσσαλονίκη, 17 Γενάρη 2021

*Περιγραφή εικόνας: «Αδελφή μου, εγώ σε πιστεύω» (φεμινιστικό σύνθημα στα ισπανικά)