Γράφει η Χλόη Κουτσουμπέλη

Η Ναζλί είναι δέντρο

                     Στη Lale Alatli

Η Ναζλί είναι δέντρο. Τα δάχτυλά της, μικρές σαύρες, αναδεύονται κάτω από τη γη. Γεμίζει τις χούφτες με χώμα και το φέρνει στο στόμα. Το γεύεται, το μυρίζει, ύστερα επιδέξια ξεκινά να φυτεύει βολβούς.
Η Ναζλί είναι δέντρο. Στις φλέβες της συντελείται η φωτοσύνθεση. Είναι Μάιος και η Ναζλί φυτεύει βολβούς στο κτήμα της στην Ελλάδα.
Η Ναζλί γεννήθηκε στην Τουρκία. Η Ναζλί ένα δέντρο ξεριζωμένο. Όλοι οι παιδικοί της φίλοι βρίσκονται στη φυλακή. Ήρθε στην Ελλάδα για να ριζώσει.
-Κοίτα ένα φύλλο προβάλλει από το δεξί μου αυτί και μία μαργαρίτα φυτρώνει στον λαιμό μου.
Η Ναζλί φυτεύει βολβούς στο κτήμα της στην Ελλάδα.
Είναι Μάιος όπως Μάιος ήταν και οι διαδηλώσεις τότε στο Γκεζί Παρκ. Τότε που η αστυνομία έριξε επάνω στη Ναζλί και στους συντρόφους της χημικά και σπρέυ πιπεριού.
«Επίσημα έχουν ανακοινωθεί πέντε θάνατοι. Πάνω από 7.500 άτομα έχουν τραυματιστεί, σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία, εκ των οποίων περίπου 50 σε κρίσιμη κατάσταση και άλλοι με αναπνευστικά προβλήματα και με τον κίνδυνο να χάσουν την όραση τους. Ανάμεσα στους τραυματίες βρίσκεται επίσης μια τουρίστρια από την Αίγυπτο, η οποία δίνει μάχη για να κρατηθεί στη ζωή έπειτα από ρίψη καπνογόνου που δέχτηκε στο κεφάλι. Ακόμα, έχει τραυματιστεί σοβαρά ένας βουλευτής και ένας φωτορεπόρτερ του Reuters κατά τη διάρκεια των ταραχών.»
Είναι ο Μάιος των διαδηλώσεων και των λουλουδιών.
Στο κτήμα της στην Ελλάδα η Ναζλί φυτεύει ντοματιές, πιπεριές, ηλιόσπορους, μελιτζανιές, βασιλικό, πικροδάφνες, δεντρολίβανο, φασόλια.
«Ο δεκαπεντάχρονος Κούρδος Μπερκίν Ελβάν χτυπήθηκε στο κεφάλι από κάνιστρο δακρυγόνου, που πυροδότησε ένας αστυνομικός στην Κωνσταντινούπολη κατά τη διάρκεια των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων, που ξεκίνησαν τον Μάιο του 2013 στην Τουρκία. Πέθανε αφού παρέμεινε σε κώμα 269 ημερών.»
Η Ναζλί έχει φυτέψει ελιές και ροδακινιές. Περιμένει να μεγαλώσουν. Μικρές κόκκινες λάμψεις, αλεπούδες με φουντωτές ουρές ακολουθούν τα βήματά της.
Πριν τρεις μέρες η Ναζλί έλαβε μία επιστολή από την Ελληνική Κυβέρνηση. Μία επιστολή που έλαβαν πολλοί ακόμα μετανάστες που ζουν με προσωρινή άδεια παραμονής.
Στο κτήμα της η Ναζλί κτίζει ένα σπίτι. Δεν είναι ένα σπίτι από άχυρο. Δεν είναι ένα σπίτι από ξύλα. Είναι ένα σπίτι από τούβλα, στέρεο και συμπαγές. Ακλόνητο.
ΑΠΟΦΑΣΗ: Η ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ
Έχοντας υπόψη τις διατάξεις των άρθρων 5 έως 8 του κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας…
Η Ναζλί είναι ένα δέντρο ξεριζωμένο. Η Τουρκία δεν είναι πια η πατρίδα της.
-Όταν επισκέπτομαι την Τουρκία, μαραίνομαι. Χάνω τα φύλλα μου. Δεν υπάρχει συγγραφέας που να μην είναι, να μην ήταν ή να μη βρεθεί στη φυλακή.
Η Ναζλί περπατάει επί δέκα μέρες. Συμμετέχει σε ένα οδοιπορικό για την Ειρήνη στη Μεσόγειο. Σε ένα μονοπάτι με συνοδοιπόρους από Ισραήλ, Ελλάδα, Τουρκία και Ισπανία.
Η Ναζλί συμμετέχει σε Ελληνοτουρκικά Φεστιβάλ φιλίας.
Όμως πριν από τρεις μέρες η Ναζλί έλαβε μία επιστολή. Την ίδια επιστολή που έλαβαν και άλλοι μετανάστες με προσωρινή άδεια παραμονής.
…την υπ’ αριθμ. 29845/16.4.21 απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών «Τεκμήρια για την οικονομική και κοινωνική ένταξη του αλλοδαπού που αιτείται την Ελληνική ιθαγένεια…
Η Ναζλί είναι ένα δέντρο που ξεριζώθηκε από την πατρίδα του. Όταν όμως ήρθε στην Ελλάδα, ανέπνευσε, φούντωσε, άνθισε. Μεταφράζει, γράφει, λουλουδιάζει.
Οι φίλοι της Ναζλί στην Ελλάδα βάζουν τα κορμιά τους το ένα δίπλα στο άλλο, είναι κορμιά συμπαγή, από πηλό, όλοι μαζί χτίζουν ένα σπίτι με βαθιά θεμέλια. Ένα σπίτι αγκαλιά. Ακλόνητο.
ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ: ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΠΟΛΙΤΟΓΡΑΦΗΣΗΣ
Είναι Μάιος. Η Ναζλί έχει φυτέψει ροδακινιές στο κτήμα της και χτίζει ένα σπίτι με σκεπή και καμινάδα. Με ένα παράθυρο στην οροφή για να κοιτάζει τα αστέρια. Με τα κιάλια παρακολουθεί τα πουλιά, δεν κουρεύει το γρασίδι για να μην τραυματίσει τις χελώνες.
Η Ναζλί έλαβε μία επιστολή.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟ 30.1.2017 ΑΙΤΗΣΗ ΠΟΛΙΤΟΓΡΑΦΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΛΛΟΓΕΝΟΥΣ ΑΛΛΟΔΑΠΗΣ ΥΠΟ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΝΑΖΛΙ…
Όμως η Ναζλί δεν είναι αλλογενής αλλοδαπή. Είναι ένα δέντρο που όταν χαμογελάει, τα κλαδιά της γεμίζουν παράξενα λευκά ανθάκια. 

*Πρώτη δημοσίευση στο culturebook.gr