Γράφει η Αναστασία Κοντορούδα

Τριήμερο πένθος και λοιπά κροκοδείλια δάκρυα για εσωτερική κατανάλωση με την εσάνς του » ανώτερου και πολιτισμένου» κόσμου.

Να πάτε να κλάψετε στο τείχος που φτιάξατε.

Να κλάψετε σε κάθε όρμο και βράχο στα νησιά, εκεί που η θάλασσα ξερνοβολά πτώματα ολοχρονίς.

Να κλάψετε όταν το λιμενικό επαναπροωθεί.

Να πάτε να κλάψετε στις νησιδες στο ποτάμι όταν εγκλωβίζονται οι άνθρωποι.

Εκεί που τους χτυπάν οι φύλακες.

Μπροστά στις δομές να πάτε να κλάψετε. Εκεί που οι ντόπιοι με λύσσα ζητούν από τους κατατρεγμένους …τις ζωές τους πίσω.

Τούτη η γερασμένη ήπειρος πρέπει να πενθεί κάθε μέρα. Χρόνια τώρα.

Από το 2014 κοντά 30 χιλιάδες άνθρωποι έχουν πνιγεί.

500 πάνω 500 κάτω, σιγά το πράμα.

Τουλάχιστον αυτοί δεν θα ενοχλήσουν την γαμοασφάλειά μας και την επίφαση ευημερίας καθώς καθισμένοι μπροστά στην τηλεόραση θα ακούμε την κάθε εντεταλμένη πατσαβούρα, ανεξαρτήτου γένους, να σπιλώνει την ουσία της ανθρώπινης υπόστασης.

Και αυτοί θα ξεχαστούν.

Βυθίστε μας.

• Το παραπάνω κείμενο είναι αναρτημένο στο facebook, τοίχο της Αναστασίας Κοντορούδα. Το αναπαράγουμε στην ιστοσελίδα της «Κόκκινης» με την άδεια της συντρόφισσας.