Γράφει η Τερέζα Βολακάκη

Οι φωτιές σε όλη τη χώρα έχουν αφήσει ανείπωτη καταστροφή (και) φέτος το καλοκαίρι. Ενώ καίγεται όλη η Ελλάδα, χτες ενημερωθήκαμε πως ανασύρθηκαν και δεκάδες απανθρακωμένα ανθρώπινα σώματα από δασική περιοχή στον Έβρο. Ανήκουν σε κατατρεγμένους πρόσφυγες, που κρύβονταν στο δάσος για να αποφύγουν τις διώξεις από τους αστυνομικούς ή τους ντόπιους.

Από το 2016 και μετά η εισροή προσφύγων από τα χερσαία σύνορα, δηλαδή από τον Έβρο, είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη για τους ανθρώπους που την επιχειρούν. Υπάρχουν περιστατικά, στα οποία καταδιώκονται από τους συνοριοφύλακες, εκτελούνται εν ψυχρώ ή πνίγονται στο ποτάμι. Οι άνθρωποι αυτοί κυνηγημένοι στις χώρες καταγωγής τους, καταφέρνουν κάποιες φορές να ξεφύγουν από τη ζοφερή πραγματικότητα του πολέμου και των μαζικών διώξεων στη χώρα τους. Ψάχνουν ένα μέσο, ένα οποιοδήποτε μέσο, όσο επικίνδυνο κι αν είναι, προκειμένου να βρεθούν στην ασφάλεια, τη σταθερότητα, τη γαλήνη. Και έρχονται στην «Ευρώπη των λαών». Σε μια Ευρώπη, που συνεχίζει να τους διώκει, να τους αντιμετωπίζει σαν ζώα, να τους βασανίζει.  

Πρόσφατα ανέβηκε ένα βίντεο στα κοινωνικά δίκτυα από κάποιον κάτοικο στην Αλεξανδρούπολη, ο οποίος απήγαγε μετανάστες. Με το πρόσχημα ότι «εκείνοι βάζουν φωτιές», τους μάζεψε σε ένα βαν, τους στρίμωξε σαν ζώα και τους βασάνισε, γιατί «τους αξίζει», όπως είπε. Σε αυτό το βίντεο οι πινακίδες του ατόμου, που τραβάει το βίντεο, είναι εμφανείς. Εμφανές είναι και το πηγαίο θράσος του, καθώς θεωρεί «δικαίωμά του» να βασανίζει ανθρώπους.

Η δήλωση του επικεφαλής της Ελληνικής Λύσης, που επικροτεί τις πράξεις αυτές των ντόπιων στον Έβρο, έρχεται να επικυρώσει την αίσθησή μας πως στην ελληνική Βουλή έχουν ξεθαρρέψει οι φασίστες και πως το κόμμα αυτό είναι ηθικός αυτουργός σε ρατσιστικά εγκλήματα.

Αλλά ο μεγάλος υπεύθυνος για το έγκλημα είναι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Αυτοί που καμαρώνουν για τον φράχτη, τις επαναπροωθήσεις και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστ(ρι)ών. Αυτοί που διεκδικούν το εκλογικό κοινό των νοικοκυραίων και του εθνικού κορμού. Και δεν νιώθουν καμιά τύψη για την απέραντη δυστυχία των κυνηγημένων από τη φτώχεια και τον πόλεμο που επιχειρούν να περάσουν τα σύνορα.  

Η ζοφερή πραγματικότητα που ζούμε είναι η μία όψη. Την άλλη όψη συνθέτουν οι εικόνες και οι πράξεις αλληλεγγύης, που παραμένουν δυνατές και ιδιαίτερα ζωντανές ακόμα και σήμερα. Δεν θα αφήσουμε τον φόβο να κυριεύσει τις ζωές μας.  Δεν θα μείνουμε άπραγες σε αυτή την καταστροφή των συνανθρώπων μας. Θα φωνάξουμε και θα διαδηλώνουμε καθημερινά σε αλληλεγγύη με τα αδέρφια μας, που περνάνε με κίνδυνο ζωής τα σύνορα. Και ενάντια στην κυβέρνηση Μητσοτάκη και στην πολιτική της «περίκλειστης Ευρώπης» που δολοφονούν κυριολεκτικά χιλιάδες μετανάστ(ρι)ες.  Για ανοιχτά σύνορα.

Με τις μετανάστριες είμαστε μαζί, επαναπροώθηση σε μπάτσους και ναζί.