Γράφει ο Χάρης Παπαδόπουλος

Τι σήμαινε η ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ το 2017; Ένα ξέφρενο πάρτι κερδών για την εταιρεία, που αγόρασε την Trainose κοψοχρονιά, αποψίλωση του προσωπικού του ΟΣΕ, μηδενικές επενδύσεις στα συστήματα ασφαλείας των σιδηροδρόμων, κατακόρυφη αύξηση των ατυχημάτων. Με αποκορύφωμα το έγκλημα των Τεμπών πέρυσι, με 57 ανθρώπους δολοφονημένους.

Το «δικά σας τα κέρδη, δικοί μας οι νεκροί» είναι το σύνθημα που συμπυκνώνει την εμπειρία από το ξεπούλημα του ΟΣΕ. Το πιο τρανταχτό παράδειγμα ιδιωτικοποίησης σε όλη τη χώρα. Ιδιωτικοποίηση που, αξίζει να θυμηθούμε, πως μεθόδευσαν συστηματικά το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ και ολοκλήρωσε το ’17 ο ΣΥΡΙΖΑ του τρίτου μνημονίου.

Δημόσια Παιδεία

Τι θα σημάνει η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων και η παραπέρα εμπορευματοποίηση του –ως τώρα- δημόσιου πανεπιστήμιου στην Ελλάδα; Μπορούμε να πάρουμε μια ιδέα από την κατάσταση στην Κύπρο: Εκεί λειτουργούν ήδη ιδιωτικά πανεπιστήμια. Και αυτά τα ιδρύματα εγκαλούν με θράσος τα δημόσια πανεπιστήμια της χώρας για αθέμιτο ανταγωνισμό. Ο λόγος; Τα δημόσια πανεπιστήμια της Κύπρου χρεώνουν σχετικά χαμηλά δίδακτρα στις/τους φοιτητ(ρι)ες τους, συνήθως της τάξης των 4.000 χιλιάδων ευρώ για κάθε έτος φοίτησης. Με άλλα λόγια, απαιτούνται 15.000–20 χιλιάδες ευρώ δίδακτρα ακόμη και για το πιο «φτηνό» πτυχίο. Και αυτό το τίμημα κρίνεται «υπερβολικά μικρό» από τους κερδοσκόπους των ιδιωτικών πανεπιστημίων.

Αυτό σημαίνει πως, αν περάσει η επίθεση της Νέας Δημοκρατίας στη Δημόσια Παιδεία, σε πολύ λίγα χρόνια όλα τα πτυχία στην Ελλάδα θα αγοράζονται. Τόσο αυτά των ιδιωτικών πανεπιστημίων όσο και των «δημόσιων», που θα λειτουργούν και αυτά με ιδιωτικά κριτήρια. Αυτό συμβαίνει σήμερα με αρκετούς κύκλους μεταπτυχιακών και διδακτορικών προγραμμάτων των δημόσιων πανεπιστημίων στην Ελλάδα, για τα οποία πληρώνονται ήδη υψηλά δίδακτρα.

Δημόσια Υγεία

Τι θα σημάνουν τα απογευματινά χειρουργεία στα δημόσια νοσοκομεία, που θα κοστίζουν εκατοντάδες και χιλιάδες ευρώ το κάθε ένα στους ασθενείς; Πολύ απλά θα σημάνει πως η υγεία θα πάψει να είναι δωρεάν. Και πως τα τμήματα του πληθυσμού, που την έχουν περισσότερο ανάγκη, οι πιο φτωχοί, οι ανασφάλιστοι, οι μετανάστριες, οι Ρομά, δεν θα έχουν καμία ουσιαστική πρόσβαση στη δημόσια υγεία. Ήδη, είναι συχνά πολύ δύσκολο να βρουν οι ασθενείς ένα ραντεβού για εξετάσεις στα πρωϊνά ιατρεία και υποχρεώνονται να καταφύγουν στα απογευματινά, που λειτουργούν επί πληρωμή.

Πριν καν ανακοινωθεί το μέτρο των επί πληρωμή απογευματινών χειρουργείων, είχε γίνει αφόρητη η κατάσταση με τις αναμονές στα προγραμματισμένα δωρεάν πρωϊνά χειρουργεία, όπου συχνά η αναμονή ξεπερνούσε και το ένα έτος.

Δεν είναι σπάνιο διευθυντές κλινικών στα δημόσια νοσοκομεία να κωλυσιεργούν απίστευτα τις πρωινές εγχειρήσεις στα τμήματά τους, ενώ οι ίδιοι αναλαμβάνουν και χειρουργούν περίπου αυθημερόν στα ιδιωτικά, έναντι πολλών χιλιάδων ευρώ. Αλλά ούτε αυτό είναι το χειρότερο πρόβλημα με τις προγραμματισμένες εγχειρήσεις στα δημόσια νοσοκομεία.

Σήμερα, που τα απογευματινά χειρουργεία στα δημόσια νοσοκομεία έχουν ήδη δρομολογηθεί, υπάρχει ήδη τεράστια έλλειψη αναισθησιολόγων για να τα στελεχώσουν. Πώς θα ξεπεραστεί το πρόβλημα; Δεν έχουμε καμιά αμφιβολία: Από τα πρωινά χειρουργεία, όπου οι αναισθησιολόγοι είναι είδος που σπανίζει πλέον, θα υπάρξουν μετακινήσεις στα απογευματινά, με τις αναμονές για προγραμματισμένο πρωινό δωρεάν χειρουργείο να επιμηκυνθούν αφόρητα. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Σημαίνει τεράστιους κινδύνους για την υγεία όσων δεν διαθέτουν αρκετό χρήμα για τα αρπακτικά της υγείας.

Δεν υπάρχει αμφιβολία. Η εισβολή των ιδιωτών στη δημόσια υγεία και παιδεία, όπως και η επιβολή των εμπορευματικών κριτηρίων σε όσους τομείς τους παραμένουν ακόμη τυπικά δημόσιοι, θα σηματοδοτήσει απίθανα κέρδη για τους πλούσιους. Ταυτόχρονα θα αποκλείσει ουσιαστικά τους πιο ευάλωτους οικονομικά από αυτά τα δημόσια αγαθά. Θα επιβεβαιώσει για ακόμη μια φορά πως οι ζωές και τα όνειρα των ανθρώπων της εργατικής τάξης, οι ζωές των φτωχών, δεν μετράνε. Μετράνε μόνο τα κέρδη.

Η κυβέρνηση του Μητσοτάκη πετάει με θρασύτητα το γάντι στο πρόσωπο όλης της εργατικής τάξης.

Το γάντι δεν θα το σηκώσει από το πάτωμα η αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ ούτε οι λωτοφάγοι της «Νέας Αριστεράς». Όσοι εφάρμοσαν Μνημόνια, είναι αδύνατο να αναλάβουν την ευθύνη αυτής της μάχης.

Το γάντι πρέπει να το σηκώσουμε εμείς, η Επαναστατική Αριστερά. Μόνο «υψώνοντας άλλον πύργο, ατίθασο» απέναντι στη Δεξιά, απαιτώντας να πληρώσουν οι πλούσιοι και να παρθούν πίσω όλες οι ιδιωτικοποιήσεις, μπορούμε να συνεγείρουμε και να οργανώσουμε για μάχη την εργατική τάξη.

Όχι στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, αλλά τώρα.

*Το παραπάνω άρθρο βρίσκεται δημοσιευμένο στην εφημερίδα «Η Κόκκινη«, φύλλο 22ο, Μάρτης 2024, που κυκλοφορεί.