Γράφει ο Δημήτρης Καράμαλης

Μια από τις μεγαλύτερες στιγμές του αντιστασιακού κινήματος στη Μυτιλήνη τα Χριστούγεννα του 1944, όπου ο λαός της Λέσβου ξεσηκώθηκε. Με τη μυριόστομη και αυθεντική λαϊκή κραυγή «GO BACK». Είχε προηγηθεί η συμφωνία της Καζέρτας τον Σεπτέμβρη του 1944 όπου οι Βρεττανοί μεθόδευσαν την παράδοση του ΕΑΜ ΕΛΑΣ με την έγκριση του ΚΚΕ  κάνοντας το αποφασιστικό βήμα για την εγκαθίδρυση της αστικής εξουσίας. Το νησί της Λέσβου  και ο ηρωικός λαός της βρισκόταν κάτω από ΕΑΜική διοίκηση γνωρίζοντας άγνωστες  μέχρι τότε μορφές Αυτοδιοίκησης και Λαϊκής  Δικαιοσύνης όπως Λαϊκά δικαστήρια, συσσίτια, σχολεία, βιβλιοθήκη, Εθνική Πολιτοφυλακή  επίσης υποδείχθηκε ο λογοτέχνης Κώστας Φριλίγκος ώς νέος Νομάρχης Λέσβου ενώ λαϊκός επίτροπος ορίστηκε ο Παν. Παρρής  μεγάλος αριθμός προδοτών, δωσίλογων, χαφιέδων είχαν συλληφθεί και κρατούνταν στις φυλακές μεταξύ αυτών και ο Μητροπολίτης Μυτιλήνης Ιάκωβος Α  με σκοπό να δικαστούν στην συνέχεια. Το ναζιστικό τέρας είχε αρχίσει να αποτραβιέται στο λαγούμι του αφήνοντας πίσω του ανοιχτές πληγές. Στην Αθήνα οι Άγγλοι αιματοκυλούν και δολοφονούν τον κόσμο βάζοντας τις βάσεις για την αλλαγή φρουράς και την συνέχεια της αστικής διακυβέρνησης με τον ίδιο τον Τσόρτσιλ να παριστάνει τον κτηματομεσίτη  των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ξαναμοιράζοντας την τράπουλα.

Γιατί όμως επιλέχτηκε η Λέσβος το κόκκινο νησί για την απόβαση των Άγγλων;

Πρώτον η  Λέσβος φαίνεται ότι για την πολιτική των Άγγλων προφανώς αποτελούσε άμεση προτεραιότητα τους  έπρεπε με κάθε τρόπο να πληγεί και να ανατραπεί η ΕΑΜική διοίκηση καθώς ήταν το μοναδικό νησί όπου ο λαός και οι ΕΑΜίτες κατείχαν την εξουσία.

Δεύτερο καθώς δεν μπορούν να χωνέψουν την ισχυρή ΕΑΜική παρουσία και διοίκηση έχοντας  στο μυαλό τους την εγκαθίδρυση του  βασιλιά και πειθήνιο όργανο τους τον Παπανδρέου επιθυμούσαν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους στο Βόρειο Αιγαίο ώστε να αποτρέψουν πιθανόν μία Ρωσική μελλοντική παρουσία.

Τρίτο και πολύ  σημαντικό ήταν  ότι  ψυχολογία του λαού βρίσκονταν στα ύψη λόγω ΕΑΜ μετά τα όσα πέρασε στην κατοχή την πείνα την δυστυχία τις κακουχίες τις εκτελέσεις  ένοιωθε πλέον πολύ ισχυρός και με ανεβασμένο ηθικό.

Έθεσαν σε εφαρμογή το σχέδιο τους ήρθαν σε επαφή με τον Συνταγματάρχη Οδυσσέα  Σκαναβή Στρατ. Διοικ. Λέσβου παλιό Ελασίτη γνωρίζοντας πρόσωπα και πράγματα  να έρθει σε επαφή με τον ΕΑΜ με κύριο σκοπό την εξασφάλιση της σύμφωνης γνώμης του για την απόβαση των Βρετανικών Αποικιοκρατικών Στρατευμάτων στους στρατώνες στον Μακρύ Γιαλό γεγονός που φαίνεται να προχώρησε μυστικά χωρίς την σύμφωνη γνώμη του ΕΑΜ.

Ποιοι παράγοντες όμως έδρασαν καταλυτικά και απέτρεψαν την απόβαση των Αγγλικών στρατευμάτων στο νησί. Πρώτο και κύρια ο ηρωικός Λεσβιακός λαός δείχνοντας αφάνταστο ηρωισμό και γενναιότητα ανεπτυγμένο πολιτικό κριτήριο και ταξική συνείδηση  περιφρούρησε τις όποιες λαϊκές κατακτήσεις είπε όχι στα σχέδια των Ιμπεριαλιστών αντιτάχθηκε στον φασισμό θέτοντας σαν κύριο στόχο την Εθνική Ανεξαρτησία, την λαϊκή κυριαρχία την ανατροπή και την ρήξη με το κατεστημένο της εποχής. Δεύτερο και πάρα πολύ σημαντικό οι ηγέτες του κινήματος  που από την πρώτη στιγμή ειδοποίησαν τον λαό σε όλο το νησί παίρνοντας έγκαιρα μέτρα κήρυξαν γενική απεργία κινητοποίησαν τις δυνάμεις της Πολιτοφυλακής, τέτοιοι μεταξύ άλλων ήταν  ο Παναγ. Γώγος  γραμμ. περιοχής Αιγαίου του ΚΚΕ καθώς και ο Παναγιώτης Κεμερλής.

Από το βιβλίο Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΛΕΣΒΟ των Κεμερλή και Πολυχρονιάδη αντιγράφουμε:

«Ήτανε η φλόγα ενός λαού χειραφετημένου με την διαίσθηση του μπορούσε να ξεδιαλύνει όλα τα τερτίπια των πολιτικάντηδων της εποχής. Όλος ο λαός βρισκότανε ξεσηκωμένος σε μία μαχητική άμιλλα αποφασισμένος να αγωνιστεί για να γίνει νοικοκύρης στον τόπο του».

Αυτή την φλόγα που άναψαν οι άδολοι αγωνιστές του ΕΑΜικού κινήματος που ακόμα και σήμερα μέσα από την μνήμη των γεγονότων το θρυλικό GO BACK συμβολίζει την αντίσταση  ενός λαού που δεν είχε τίποτα πλέον να χάσει παρά μόνο τα δεσμά και τις αλυσίδες του. Μία πράξη αντιιμπεριαλιστική καθαρά αντικαπιταλιστική, αμφισβητώντας έμπρακτα τους σχεδιασμούς των Ισχυρών και του Κεφαλαίου.

Στις μέρες μας τα Ιμπεριαλιστικά σχέδια των καπιταλιστών τα πράγματα σοβαρεύουν επικίνδυνα όταν οι μεγάλες δυνάμεις παρεμβαίνουνε προωθώντας τα δικά τους συμφέροντα. Παράδειγμα η εκρηκτική κατάσταση στην Αν. Μεσόγειο με στρατιωτικές δυνάμεις  αντιμέτωπες αλλά και ενεργή συμμετοχή της  ΕΕ των ΗΠΑ και της Ρωσίας. Η συμμαχία  σε Ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς όπως το ΝΑΤΟ ή κράτη ανθρωποφάγα όπως το Ισραήλ προπαγανδίζεται από τις κυβερνήσεις και τα πληρωμένα ΜΜΕ με την λογική του αναγκαίου κακού. Αυτή η ρητορική πολεμική και εθνικιστική καλλιεργείται συστηματικά από τις αστικές τάξεις για επιβολή κλίματος «εθνικής ομοψυχίας» ασφαλώς δεν προωθεί την ειρήνη και την αλληλεγγύη μεταξύ των λαών.

Η ταξική ενότητα που το σύστημα προωθεί καθώς και οι κυβερνήσεις Εθνικής Ενότητας που προκύπτουν και μάλιστα- όταν συμμετέχουν αριστερά κόμματα σε αυτές – είναι η μεγαλύτερη επιτυχία στις τυχοδιωκτικές επιδιώξεις του κεφαλαίου. Το επίδικο των Ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών του κεφαλαίου και των αστικών τάξεων είναι η μοιρασιά το τεμάχισμα της γης και των θαλασσών  ξανά από την αρχή  για την διεκδίκηση μεγαλύτερης πίττας των ΑΟΖ των ενεργειακών πόρων πετρελαίου και αερίου.

Οι λαοί πληρώνουν αυτήν την κατάσταση έκτακτης ανάγκης όταν καθημερινά συνθλίβονται τα ατομικά και δημοκρατικά τους δικαιώματα με αντιλαϊκά μέτρα  στις πλάτες εργαζομένων ανέργων προσφύγων και νεολαίας.

ΠΗΓΕΣ:

ΣΥΝΑΞΑΡΙΑ τόμος β. Παναγιώτης Κουτσκουδής

Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΛΕΣΒΟ των Κεμερλή και  Πολυχρονιάδη 1995

ΑΓΙΑΣΟΣ περιοδικό τ.86 εκδ  1995 άρθρο Δημ.Καβαδάς. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΥΤΙΛΗΝΗ 1944 εκδ. Ελεύθερη Λέσβος Μάρτης 1945