Να αγωνιστούμε ενάντια στην υποβάθμιση

της δημόσιας παιδείας

Γράφει η Τόνια

Χωρίς αμφιβολία στην Ελλάδα η κατάσταση της δημόσιας παιδείας – και όχι μόνο – καταρρέει. Οποιαδήποτε αντίδραση για την υποστήριξη των δικαιωμάτων μαθητ(ρι)ών και εκπαιδευτικών, βρίσκεται στο στόχαστρο από την κυβέρνηση και καταστέλλεται. Τα θέματα είναι πολλά. Και συνεχώς αυξάνονται. Από την ιδιωτικοποίηση των ελληνικών δημόσιων πανεπιστήμιων και τις διώξεις των εκπαιδευτικών μέχρι τη δημιουργία των Ωνάσιων γυμνασίων και λυκείων.

Το υπουργείο έχει προχωρήσει ολοταχώς στη δημιουργία των είκοσι δύο Ωνάσειων σχολείων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (έντεκα γυμνασίων και έντεκα λυκείων). Η επιλογή των μαθητ(ρι)ών και των εκπαιδευτικών σε αυτά θα περνά από «ιερά εξέταση». Πιο συγκεκριμένα, οι μαθητές/τριες της Α’ Γυμνασίου και της Α’ Λυκείου θα επιλέγονται ως κατάλληλοι για τη φοίτησή τους στα Ωνάσεια σχολεία είτε μετά από εξετάσεις είτε μετά από δοκιμασίες/τεστ δεξιοτήτων (ή ακόμη και συνδυαστικά). Οι υποψήφιοι εκπαιδευτικοί, που θα επιθυμούν τη συνεργασία τους με τα συγκεκριμένα σχολεία ακόμα και μετά από όλες αυτές τις διαδικασίες, θα προχωρούν από μια τύπου «ειδική διαδικασία αξιολόγησης των ικανοτήτων τους», που θα πραγματοποιείται μέσω συνεντεύξεων ή ακόμη και γραπτών εξετάσεων για τη διαπίστωση των παιδαγωγικών τους ικανοτήτων.

Το υπό εκπόνηση σχέδιο δημιουργίας αυτών των «πρότυπων» σχολείων θα έχει ως αποτέλεσμα την απομάκρυνση των μαθητ(ρι)ών της δευτεροβάθμιας από την εκπαίδευση γενικότερα και από τα σχολεία της γειτονιάς τους ειδικότερα. Θα τους επιβάλλει επιπλέον εξετάσεις για τη συνέχιση της μόρφωσής τους και θα οδηγήσει την εκπαίδευση χρόνια πίσω. Επιπρόσθετα, το νομοσχέδιο για την ίδρυση των Ωνάσειων σχολείων θα κατοχυρώσει αυτό που καιρό τώρα θέλει να περάσει το υπουργείο παιδείας: τον «διαχωρισμό» των σχολικών μονάδων σε «καλές» και «κακές». Η αδικία εις βάρος των παιδιών που προέρχονται από οικογένειες με χαμηλά οικονομικοκοινωνικά κριτήρια, είναι προφανής και βάναυση, αφού καλούνται τα παιδιά να δώσουν εξετάσεις για τη φοίτησή τους στο μέχρι τώρα σχολείο της γειτονιάς τους, δείχνοντας για ακόμη μια φορά ότι η εκπαίδευση είναι για τους «λίγους» και «καλούς».

Κάθε διαφορετική άποψη, κάθε δημόσια εκφρασμένη διαφωνία από τους/τις εκπαιδευτικούς όλων των κλάδων για το παραπάνω θέμα, όπως και για άλλα θέματα που καταπατούν το δικαίωμα στη δημόσια δωρεάν παιδεία, φιμώνεται και καταστέλλεται από το υπουργείο με πειθαρχικές διώξεις ενάντια στους εκπαιδευτικούς. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις εκπαιδευτικών σε όλες τις περιφέρειες της Ελλάδας, που τρομοκρατούνται μέσω πειθαρχικών. Η επιβολή αυτών των διώξεων έρχεται εκδικητικά με την αιτιολογία ότι εκπαιδευτικοί συμμετείχαν σε κινητοποιήσεις, ήταν υπέρ της απεργίας/αποχής από την αξιολόγηση κλπ. Δηλαδή, η με οποιοδήποτε τρόπο έκφραση διαφορετικής γνώμης, που έρχεται σε αντίθεση με τα νομοσχέδια του υπουργείου, φέρνει τους εκπαιδευτικούς αντιμέτωπους με κυρώσεις. Οι εκπαιδευτικοί εκτός από τους μισθούς πείνας, που λαμβάνουν, και τα λιγοστά δικαιώματα που έχουν, εκτός ότι οι αναπληρωτές μετά τη λήξη της σύμβασής τους βρίσκονται στην ανεργία, εκτός ότι υπάρχουν κενά σε σχολεία, που δεν καλύπτονται ή καλύπτονται στα μέσα –και αν- της σχολικής χρονιάς, έρχονται αντιμέτωποι με την καταπάτηση του δικαιώματός τους να συμμετέχουν σε κατοχυρωμένους συλλογικούς αγώνες. Αντί να βοηθούνται οι εκπαιδευτικοί στο έργο τους, βλέπουν την κυβέρνηση της ΝΔ και τον Υπουργό Παιδείας Κ. Πιερακάκη να τους διώκουν και να τους στοχοποιούν. Ιδιαίτερα τους νεοδιόριστους/τις νεοδιόριστες.

Η κυβέρνηση προσπαθεί να κάνει επιθεωρήσεις σε εκπαιδευτικούς και μαθητές. Ζούμε την εποχή της τρομοκρατίας και του αυταρχισμού. Δικαιώματα χρόνων καταπατούνται καθημερινά. Δεν μπορούμε πια να αγωνιστούμε για τα αυτονόητα. Θέλουν την επικράτηση της τρομοκρατίας στα σχολεία μας, θέλουν εκπαιδευτικούς και μαθητές κολλημένους στον τοίχο. Στα σχολεία επικρατεί ένα χαοτικό κλίμα. Οι εκπαιδευτικοί αβοήθητοι και ταλαιπωρημένοι. Τα τοπικά σχολεία μας γίνονται ωνάσεια. Οι μαθητές και οι μαθήτριες αντιμέτωποι με συνεχείς εξετάσεις και βαθμοθηρίες. Στερούν στην ουσία τα παιδιά μας από το δικαίωμα στη μόρφωση. Δημιουργούν σχολεία β’ κατηγορίας. Το έργο των εκπαιδευτικών στα σχολεία γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο. Μέσα σε ένα τέτοιο ζοφερό τοπίο να αντισταθούμε συλλογικά. Να αγωνιστούμε και να χαλάσουμε τα σχέδια μιας κυβέρνησης, που αδιαφορεί ξεκάθαρα για τη δημόσια παιδεία.

Το άρθρο της συντρόφισσας Τόνιας πρωτοδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Η Κόκκινη«, φύλλο 26ο, Φλεβάρης 2025, που κυκλοφορεί.