Γράφει η Ferhan Yetisal

Το σπίτι της θείας Φιρντέβς

Στο τρένο, στον δρόμο προς το σπίτι τους, ο Μεχμέτ μιλούσε για τη ζωή τους στο Λονδίνο, για τις προσπάθειες του μεροκάματου πρωί βράδυ, για το πώς τελικά κατάφεραν να αποκτήσουν οικονομική άνεση. Εγώ όμως, από την κούραση και την αϋπνία, δεν είχα πια τη δύναμη να ακούσω. Απλώς κούναγα το κεφάλι μου για να δείξω ότι άκουγα.

Αν και φτάσαμε στο σπίτι πολύ αργά, η θεία Φιρντέβς, η γυναίκα του Μεχμέτ, και οι κόρες της, η Οζνούρ και η Γκιουλνούρ, μας υποδέχτηκαν στην πόρτα. Οι κόρες τους έλεγαν τα ονόματά τους «Όσνα» και «Γκουλνά», σαν να τα προφέρανε με αγγλική προφορά, και η Μπαχάρ και εγώ βρήκαμε την προφορά τους πολύ περίεργη. Η σύγκρουση πολιτισμών συνεχιζόταν για εμάς.

Η φιλοξενία πολύ σύντομα είχε γίνει για μας ένα βαρύ φορτίο. Στο τέλος της τρίτης μέρας, ενώ ψάχναμε τρόπους να ξεφύγουμε, ένα γεγονός μάς έκανε να επισπεύσουμε την απόφασή μας.

Ένα βράδυ, μετά το φαγητό, η θεία Φιρντέβς κάλεσε τις κόρες της κι εμάς  στο δωμάτιο των επισκεπτών, λέγοντας ότι θα μας πει κάτι πολύ σημαντικό. Καθίσαμε με περιέργεια στον καναπέ, που ήταν ολοκαίνουργιος και πεντακάθαρος, σαν να μην είχε χρησιμοποιηθεί από την ημέρα που αγοράστηκε. Η θεία Φιρντέβς άρχισε να μιλάει: «Κορίτσια, ακούστε με καλά, σήμερα στο τζαμί μίλησε μια δασκάλα που μόλις ήρθε από την Κωνσταντινούπολη. Είπε τόσα πολλά, μακάρι να ήσασταν κι εσείς εκεί. Είπε «Κυρίες, προσέχετε τις νεαρές κόρες σας στο σπίτι, γιατί, χωρίς να το καταλάβετε, θα αρχίσουν να παίζουν με τον εαυτό τους, θα τους αρέσει και μετά, ο Θεός να τις φυλάξει, θα γίνουν λεβσίες». Μάλλον, εκτός από τις μεσαιωνικές ιδέες της, η θεία Φιρντέβς είχε και δυσλεξία.

Όταν τελείωσε, επικράτησε σιωπή στο δωμάτιο. Η Όσνα και η Γκουλνά, που ήταν συνηθισμένες σε τέτοιου είδους συζητήσεις των μητέρων τους, έφυγαν σιωπηλά χωρίς να πουν τίποτα και πήγαν στα δωμάτιά τους. Η Μπαχάρ κι εγώ μείναμε εκεί και κοιταζόμασταν.

Ναι, είχε έρθει και είχε περάσει πια η ώρα να τελειώσουμε με αυτή τη φιλοξενία.

*Η Ferhan Yetisal γεννήθηκε το 1965 στην Άγκυρα. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές της στην Αγγλική Φιλολογία στη Σαμψούντα, εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο, όπου σπούδασε Ψυχολογία. Εργάστηκε για πολλά χρόνια ως θεραπεύτρια σε κέντρα απεξάρτησης. Ζει στο Λονδίνο εδώ και 39 χρόνια και τα τελευταία 7 χρόνια απολαμβάνει τη συνταξιοδότησή της, γράφοντας τις αναμνήσεις της μεταξύ Λονδίνου και Λέσβου.

Μετάφραση από τα τουρκικά: Lale Alatli