Ανοιχτή αυτομόρφωση της εφημερίδας “Η ΚΟΚΚΙΝΗ” για μια πρώτη γνωριμία με το έργο του Λέοντα Τρότσκι την Τρίτη 4 Απρίλη 2023 στις 8μμ, στο στέκι infolibre (υπουργού Φ. Δραγούμη 4, περιοχή Ροτόντας, Θεσσαλονίκη).

Ποιος φέρει την ευθύνη για την άνοδο των ναζί το 1933 στη Γερμανία;

Ένας ζωέμπορος οδηγούσε τα ζώα του στο σφαγείο. Ο χασάπης εμφανίστηκε με το κοφτερό μαχαίρι του.
«Ας σφίξουμε τις γραμμές μας και με τα κέρατά μας ας κομματιάσουμε αυτόν τον δήμιο!», πρότεινε ένα από τα βόδια.
«Αλλά σε τι είναι χειρότερος ο χασάπης από τον έμπορο που μας φέρνει εδώ χτυπώντας μας με τη βουκέντρα;», αποκρίθηκαν τα άλλα βόδια που είχαν διαπαιδαγωγηθεί πολιτικά στο μαντρί του Μανουίλσκι* (σημ. ΚΟΚΚΙΝΗΣ πρόκειται για πειθήνιο όργανο του Στάλιν που είχε αναλάβει να διευθύνει την Κομμουνιστική Διεθνή, σύμφωνα με τις ανάγκες και τις προτεραιότητες της σοβιετικής γραφειοκρατίας).
«Μα ύστερα θα μπορέσουμε να κανονίσουμε το λογαριασμό και με τον ζωέμπορο», είπε το βόδι.
«Όχι», αποκρίθηκαν τα βόδια με αρχές. «Εσύ καλύπτεις τους εχθρούς από τα αριστερά. Είσαι και εσύ ο ίδιος ένας σοσιαλ-χασάπης!».
Και τα βόδια αρνήθηκαν να σφίξουν τις γραμμές τους.

(Λέων Τρότσκι: «ΚΑΙ ΤΩΡΑ;», 27 Γενάρη 1932, έναν χρόνο και τρεις ημέρες ΠΡΙΝ καταλάβει ο Χίτλερ την εξουσία στη Γερμανία)

Τι στάση κράτησαν, λοιπόν, οι ηγεσίες;

Κομμουνιστικό Κόμμα  Γερμανίας:

…ή αλλιώς το κόμμα που ισχυριζόταν «Μετά τον Χίτλερ, έρχεται η δική μας η σειρά». Υποτίμησαν αδιανόητα τον φασιστικό κίνδυνο. Έστησαν απέναντί τους ως κύριους/βασικούς εχθρούς τη Σοσιαλδημοκρατία, θολώνοντας τη στόχευση και τις προτεραιότητες και παραλύοντας έτσι τη δραστηριότητα των κομμουνιστών εργατών και εργατριών. Στην ερώτηση «Γιατί να στρεφόμαστε πρώτα ενάντια στη Σοσιαλδημοκρατία;», η απάντηση πήγαινε κάπως έτσι: «Μα γιατί αυτοί δολοφόνησαν τους ηγέτες μας-τη Ρόζα, τον Λίμπκνεχτ και τον Γιόγκισες! Δεν ενωνόμαστε μαζί τους σε καμία περίπτωση».

Ούτε καν για να αντιμετωπίσουν τους φασίστες, θα προσθέταμε εμείς. Την ώρα που η βάση του ΚΚ έδινε πραγματικές μάχες στους δρόμους απέναντι στους φασίστες με το «Κόκκινο Μέτωπο» (την πολιτοφυλακή τους), την ώρα που είχε δεκάδες απώλειες σε νεκρούς και πολλούς εργάτες τραυματισμένους, η ηγεσία έκανε συμμαχίες με τους φασίστες ενάντια στη Σοσιαλδημοκρατία. Χαρακτηριστική μελανή στιγμή το δημοψήφισμα του 1932 στην Πρωσία με τη συμμαχία ΚΚ-εθνικοσοσιαλιστών ενάντια στην τοπική σοσιαλδημοκρατική ηγεσία.

Έλεγαν χαρακτηριστικά «Για ποιο φασιστικό πραξικόπημα μιλάτε; Το πραξικόπημα έχει ήδη γίνει!» «Στη Γερμανία έχει ήδη επικρατήσει ο φασισμός» διατράνωνε το ΚΚ αναφερόμενο στις κυβερνήσεις μειοψηφίας του Μπρύνινγκ, που κυβερνούσαν με διατάγματα. Είχε βραχνιάσει η φωνή των τροτσκιστών να εξηγούν ότι άλλο πράγμα η αστική δημοκρατία κι άλλο –τελείως άλλο πράγμα ο φασισμός. Υπάρχει μια διαχωριστική, πολύ ουσιαστική. Αν επικρατήσει ο φασισμός, δεν θα διατηρήσει ούτε καν αυτή τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης (όπως ισχυριζόταν το KPD), αλλά θα διέλυε κάθε έννοια αστικής δημοκρατίας. Δεν τους άκουγε, δεν τους πίστευε κανείς. Τα λάθη της αλλοπρόσαλλης και αντιφατικής πολιτικής της ηγεσίας του ΚΚ πληρώθηκαν με τόνους από αίμα.   

SPD: Η αποθέωση της νομιμότητας

Η Σοσιαλδημοκρατία από την πλευρά της επιδεικνύει άλλου τύπου συγκλονιστική αφέλεια. Στηρίζει όλες τις ελπίδες της στους αστικούς θεσμούς. Ποιος θα μας γλιτώσει από τους φασίστες; Ο πρόεδρος Χίντεμπουργκ, τον οποίο είχαν στηρίξει στο παρελθόν και οι Σοσιαλδημοκράτες, άρα τι πιο λογικό (κατά τους Σοσιαλδημοκράτες) από να επιστρέψει τη βοήθεια και την υποστήριξη που του έδωσαν για να ανέλθει στην προεδρία. Τι έκανε ο Χίντεμπουργκ; Με ποιο τρόπο «επέστρεψε» τη βοήθεια; Στις 30 Γενάρη 1933 παρέδωσε την εξουσία στον Χίτλερ ανακηρύσσοντάς τον καγκελάριο.

Ποιος άλλος θα μας βοηθήσει; Θα μας βοηθήσει η αστυνομία. «Είναι δικοί μας άνθρωποι». Ειδικά στην Πρωσία τα μισά σχεδόν μέλη της Αστυνομίας την εποχή της επανάστασης του 1918 ήταν εργάτες, οργανωμένοι στο SPD. Τα 15 χρόνια ,ωστόσο, που δρούσαν ως αστυνομικοί, απόλυτα ενσωματωμένοι στον κατασταλτικό μηχανισμό, και έχοντας χάσει την ταξική τους συνείδηση, βάρυναν πολύ. Έτσι, όταν διατάχθηκαν από τον Χίτλερ να διαλύσουν κομουνιστικό κόμμα και συνδικάτα, «οι δικοί μας άνθρωποι»  το έκαναν χωρίς δεύτερη σκέψη. Το «Σιδερένιο Μέτωπο», η πολιτοφυλακή του SPD για την αντιμετώπιση των φασιστών περιοριζόταν μόνο σε ανώδυνες παρελάσεις.

Συμπέρασμα: Η Αριστερά στη Γερμανία το ‘30 δεν προετοιμάστηκε ποτέ στα σοβαρά για να δώσει τη μάχη ενωμένα απέναντι στη φασιστική επέλαση.

Το ποια θα μπορούσε να είναι αυτή η πολιτική προετοιμασία, είναι ακριβώς το θέμα του συναρπαστικού αυτού έργου του Τρότσκι. Το βιβλίο γράφτηκε ενώ ο συγγραφέας του ήταν εξόριστος από τον Στάλιν στην Πρίγκηπο της Τουρκίας και καμία χώρα στον πλανήτη δεν δεχόταν να του προμηθεύσει ταξιδιωτικά έγγραφα και διαβατήριο. Όμως η ζωντάνια των εικόνων του «Και Τώρα;» κάνει τις αναγνώστριες και τους αναγνώστες του έργου του να νομίζουν πως ο συγγραφέας ζει στο Βερολίνο το 1931 – 32 και περιγράφει τα γεγονότα όπως εκτυλίσσονται κάτω από το παράθυρό του.  

Διαβάζοντας το συγκλονιστικό κείμενο του Τρότσκι μπορούμε να απαντήσουμε ξεκάθαρα και χωρίς περιστροφές: ευθύνεται η ηγεσία της γερμανικής Αριστεράς της εποχής εκείνης. Μπορεί να είχαν διαμορφωθεί οι συνθήκες που ευνοούσαν την άνοδο του φασισμού στη Γερμανία, αλλά την επικράτησή του τη διασφάλισαν, δυστυχώς, οι ηγεσίες της Αριστεράς. Η ευθύνη έχει υπογραφή και σφραγίδα: Το ΚΚ Γερμανίας (KPD) και η Σοσιαλδημοκρατία (SPD). Κι όλα αυτά στη χώρα με το πιο πολυάριθμο και καλύτερα οργανωμένο εργατικό κίνημα στον κόσμο.

Τρίτη 4 Απρίλη 2023, 8μμ, στέκι infolibre (υπουργού Φ. Δραγούμη 4, περιοχή Ροτόντας, Θεσσαλονίκη)

*Στον σύνδεσμο αυτό μπορείτε να δείτε το event της αυτομόρφωσης