Γράφει η Κική Σταματόγιαννη

Σήμερα, στα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης, η αντιπατριαρχική συλλογικότητα «Μαρμάγκα«, η φεμινιστική συλλογικότητα «8η Μάρτη«, η λοατκια+ ομάδα Sylvia Rivera και άλλες/οι αλληλέγγυες/οι, συγκεντρωθήκαμε για να συμπαρασταθούμε στην αδελφή μας που κατήγγειλε για σεξουαλική κακοποίηση τον γυναικολόγο δημοτικού ιατρείου στη Θεσσαλονίκη.

Παρόλο που το δικαστήριο αθώωσε τον δράστη «λόγω αμφιβολιών», παρόλο που διατυπώθηκαν ερωτήσεις προς την επιζώσα με καθόλου φροντιστικό τρόπο, παρόλο που για άλλη μια φορά η επιζώσα ήταν αυτή που έπρεπε να δικαιολογήσει «για ποιο λόγο δεν αντέδρασε αμέσως» (παρότι απευθύνθηκε την ίδια κιόλας μέρα στην αστυνομία για να το καταγγείλει), «για ποιο λόγο δεν ειδοποίησε τη μαία που ήταν παρούσα ή τον προϊστάμενο του Δημοτικού ιατρείου», παρόλο που βιώσαμε ακόμα μια φορά την αντιστροφή των ρόλων θύτη-θύματος, η αίθουσα του δικαστηρίου αντήχησε από το «εμείς όμως την πιστεύουμε» των αλληλέγγυων. Μέσα στο δικαστικό μέγαρο, βγαίνοντας από την αίθουσα, φωνάχτηκαν φεμινιστικά συνθήματα, όπως «Τον λόγο για το σώμα μας τον έχουμε εμείς και όχι οι γιατροί, οι ιερείς και οι εισαγγελείς«. «Στον δρόμο, στη δουλειά, ποτέ καμία μόνη«.

Στεκόμαστε στο πλευρό της επιζώσας. Κανένα πλάσμα που έχει βιώσει έμφυλη βία δεν χρειάζεται να περπατήσει αυτόν τον δύσκολο δρόμο μόνο του. Είμαστε περήφανες για την αδερφή μας που βρήκε τη γενναιότητα να το καταγγείλει, όχι μόνο για να δικαιωθεί η ίδια αλλά και για να μην ξανασυμβεί σε καμία άλλη γυναίκα και θηλυκότητα, όπως υποστήριξε και μέσα στο δικαστήριο. Δεν θέλουμε, όμως, να πρέπει να αποδεικνύουμε πόσο γενναίες είμαστε. Θέλουμε να μην παραβιάζουν το σώμα μας.

Καμία μόνη – Η αλληλεγγύη θα νικήσει.